TERUG OP BONAIRE – BACK HOME!

De laatste dagen in Mexico hebben we nog veel van Oaxaca kunnen zien en namen we op woensdag de bus terug naar Mexicostad. Onderweg werden wij en onze bagage bij een militaire post uitgebreid door gewapende soldaten geïnspecteerd maar aangezien niemand hier zenuwachtig werd, waren wij dat ook niet. Op vrijdagmiddag vlogen we naar Houston waar we zes uur in de President Club verbleven totdat we om half twaalf ’s avonds naar Bonaire vlogen waar we zaterdagmorgen 24 november na 123 dagen weer thuis waren.

Voor hen die geïnteresseerd zijn in wat meer getalletjes:
We hebben 14 keer gevlogen, totaal 76 uur, en hebben nergens vertraging gehad en ook onze koffers kwamen steeds weer op de band waar we ze verwachtten.
Verder hebben we 49 uur met de trein gereisd, 41 uur met de auto, 27 uur met de bus en zaten we 5 uur op een ferry. De totale reistijd was 198 uur of 8,3 etmaal!
Ook reden we 26 dagen in een een camper, 22 dagen met een huurauto, en 4 dagen met een auto met chauffeur en gids dus we waren nog eens 52 dagen onderweg.
Recapitulerend zijn we ongeveer 50% van onze reis “en route” geweest waarbij we 76.725 kilometer afgelegd hebben!
We moesten 44 keer een taxi gebruiken naar hotels, stations of vliegveld.
We sliepen in 21 hotels en op 19 verschillende campsites, totaal 81 nachten; 7 nachten in vliegtuig of trein en logeerden we in Nederland, Kuala Lumpur en Cheviot (NZ) bij familie en vrienden.
Dit alles heeft wat Euro’s gekost maar we zijn ruim binnen de begroting gebleven zodat we al plannen kunnen maken voor het volgend jaar!

Wij hopen dat iedereen dit blog met plezier heeft gevolgd en al lezend tot de conclusie is gekomen dat we een fantastische tijd gehad hebben en dat je nooit te oud bent om zo’n reis te maken.
Wanda van “World Ticket Center”, bedankt voor het steeds weer boeken van onze vervolg vluchten. Je maakte ons steeds weer blij!
Dit is niets voor ons! – We are still too Young!

We have survived our last days in Mexico and our flights home. In Houston we spent six hours in the Presidents Club where we had time to edit our last photo’s while having some drinks and snacks. On Saturday morning 24th November we arrived back home after 123 days.
Some statistics:
We had 14 flights, 76 hours, all on time and without any problem with our luggage.
Furthermore we have travelled by train, 49 hours; cars, 41 hours; buses, 27 hours; and ferry, 5 hours. Total travel time was:198 hours or 8,3 days.
We have had a camper for 26 days; a rental car for 22 days and a limo for 4 days, this is another 52 days travelling.
So we have been on the road for about 50% of our trip, covering 76.725 kilometres!
We have used 44 taxis to hotels, airports or train stations.
We slept in 21 hotels, 19 different campsites, 81 nights in total; 7 nights in plains or train and last but not least with family or friends in Holland, Malaysia and New Zealand.
We stayed well within our budget, giving us the opportunity to plan our next trip!

We hope that you have enjoyed reading our blog; we have done it with great pleasure.

Finally we like to thank Wanda of “World Ticket Centre” who did book our onward flights promptly for the dates we wanted to resume our trip.

MEXICO CITY, TEOTIHUACAN EN OAXACA

De laatste week van onze wereldreis is ingegaan, helaas!
In Mexico City hebben we een stadstoer gemaakt en heel veel gelopen waardoor we zeker van het centrum en de oude stad bijna alles hebben gezien, zelfs een demonstratie van naakte paysanes! Hiervan echter geen foto in ons blog.
Met de bus zijn we één dag naar Teotihuacan geweest en hebben daar de piramides van de Zon en de Maan bewonderd, er zullen hier in de toekomst nog veel opgravingen gedaan worden! Hierna hebben we de bus naar Oaxaca genomen, de reis 531 kilometer zuid duurde acht uur! De rit was de moeite waard, zodra we na een paar uur buiten de agglomeratie van de stad waren, zagen we het echte Mexico, bergachtig, prachtige blauwe lucht, schilderachtige dorpjes en heel veel cactussen maar die hebben we ook op Bonaire.
Oaxaca is een provinciestad met heel veel Zapotec cultuur. Bij ons bezoek aan de kathedraal werden we gezegend door de bisschop, wie zegt er dat we geen verschillende dingen meemaken?

We have started the last week of our trip around the world, alas!
The old city of Mexico was very nice to visit but we fled the turmoil and went to Teotihuacan to see the pyramids of an almost unknown culture, later used by the Aztecs and fortunately not abused by the Spanish.
Furthermore we had an eight hours bus ride to Oaxaco, a city 531 kilometers South of Mexico City, mainly inhabited by Zapotec Indians.

MEXICO CITY AND SAN MIGUEL DE ALLENDE

We kwamen op 7 november op tijd in Mexico aan, waarna het passeren van de immigratie één uur duurde. Vanuit de taxi zagen we hoe groot en druk Mexico City is met zijn 22 miljoen inwoners; eigenlijk niets voor ons. We hebben een hele dag gebruikt om uit te vinden waarheen we wilden gaan en hoe we dat konden regelen. Het eerste was niet zo moeilijk maar het regelen lukte niet zo best. Mexico is nogal groot en vervoer met een vliegtuig is duur en moet ruim van te voren worden geboekt. Daarentegen is het vervoer per bus uitstekend en veel gemakkelijker te organiseren. Daarom besloten we de bus naar San Miguel de Allende te nemen, een stadje op vier uur rijden van Mexico City, dat op de monumentenlijst van Mexico staat vanwege de archtectuur, men zegt dat er geen storende nieuwbouw is. De busreis was prima, we hadden een besproken plaats en een zee van ruimte. Margreth had het “Casa Anita” besproken, een driekamer hotel in een 17e eeuws huis. We werden er met open armen ontvangen door de eigenaar en eigenares, Antonio en Maru. De kamer was ruim en hoog, alweer met een keuken die we niet gebruikten. We zaten op vijf minuten lopen van het centrum en hebben dagelijks een paar uur gewandeld, veel naar mariachi geluisterd en lekker gegeten. Vandaag, woensdag gaan we terug naar Mexico City, waarna we verder gaan naar Oaxaca, een stad ten zuiden van de Ciudad.

Antonio en Maru

In Mexico City we decided to take the bus to San Miguel de Allende, a beautiful little town at a four hours driving distance from Mexico City.
There we were staying in the hotel “Casa Anita” situated in a lovely small 17th century hacienda. The owners Antonio and Maru made us really feel at home and we can recommend this place to anyone who, for one time want to be away from the hotels that can be found all over the world.
San Miguel is a picturesque place, not yet flooded by tourists, although it seemed that every other house was a restaurant or bar.
On Wednesday 14th November we will return to Mexico City and will continue our voyage from there to Oaxaca.

ZES DAGEN IN PANAMA – SIX DAYS IN PANAMA

De nachtvlucht naar Panama duurde langer dan we verwacht hadden, want we kwamen pas ’s morgens om 12 uur aan in het Country Inn hotel in Panama City , een metropool met een indrukwekkende skyline.
Het hotel was gelegen in het business centrum dat nog heel druk was toen we aankwamen, maar omdat op zondag en maandag de nationale feestdag van Panama gevierd zou worden, liep op vrijdagavond de stad grotendeels leeg. Van het door ons voorgenomen rondreisje kon daarom niets komen, want alle hotels buiten de stad waren volgeboekt.

Eigenlijk vonden we het niet zo heel erg want een dag niet reizen leek ons wel zo aantrekkelijk. De zaterdag brachten we lezend door terwijl we ’s avonds een restaurant in de buurt zochten. Op zondag werd er een grote parade gehouden in het centrum waar we natuurlijk bij moesten zijn. Het was een mix van carnaval en een militaire parade, met heel veel muziek, dans, eten en plezier waaraan geen eind kwam. We hebben ervan genoten en zijn na verloop van tijd toch maar naar de Miraflores sluizen van het Panama kanaal gegaan. Daar hebben we heel decadent in een duur restaurant, etend aan de balustrade, gezien hoe de schepen in de stromende regen geschut werden. Op maandag en dinsdag zijn we naar Valle de Anton gereden, een bergressort op twee uur rijden van Panama City. In het Los Mandarines Hotel & Spa hebben we ons 24 uur op een luxe manier laten verwennen met sauna, massage en heerlijk eten. “Moet kunnen” zei Margreth.
Op dinsdagmiddag waren we terug naar de stad waar we woensdagmorgen vroeg op stap moeten voor de vlucht naar Mexico.

Sheila (Spa) and Sharon (Hotel)
Our hosts in the Los Mandarinos Hotel & Spa

Our six days in Panama are coming to an end, on Wednesday morning 7th we will depart for Mexico. Panama celebrated its 103rd national day during the weekend with parades, music, food and fiësta’s, we very much enjoyed watching these celebrations This country is becoming the place to be, new beach resorts and golf courses are under construction and there are favourable conditions for foreigners to invest. We had diner at the Panama Canal, while watching the vessels passing the Miraflores Locks and furthermore we have had two luxurious days in the Los Mandarinos Hotel & Spa in de mountain resort of El Valle de Anton.

KLAAR OM NAAR PANAMA TE REIZEN / READY TO GO TO PANAMA

Zonsopkomst in Zion Canion - Sunrise in Zion Canyon

De rit van Zion naar de Grand Canyon was fascinerend, eerst moesten we de Zion Canyon uit, dat gebeurde via een steile klim om honderden meters omhoog te komen, waarna we voor een nauwe tunnel stonden. Omdat onze camper te breed en te hoog was, werd het verkeer aan de andere kant van de tunnel gestopt en moesten we voorzichtig, precies in het midden van de tunnel onze weg vervolgen.
Toen dat gelukt was, bleek dat we op de rand van de canyon waren beland op een hoogvlakte waar het landschap geheel anders was dan beneden. Maar zeker niet minder mooi, rode zandstenen heuvels, pilaren en op elkaar gestapelde brokken en tafelbergen.
Later kleurden de rotsen van roodbruin naar grijs, wit en soms groen met hier en daar grijze zandbergen, de “painted Mountains” lazen we in de kaart. Dit was Navajo gebied en hier en daar verkochten ze in stalletjes langs de weg zelfgemaakte juwelen. Bij Lake Powel, waar er een dam in de Collorado rivier is gemaakt, zagen we de canyon voor het eerst. Pas een paar uur later reden we het Grand Canyon National Park binnen waar we bij desert Point een prachtig uitzicht hadden over een van de mooiste wonderen der natuur. Helaas hing er als gevolg van bosbranden een rookgordijn in de canyon waardoor het fotograferen moeilijk was.
De volgende dag hebben we gelegenheid gehad om de canyon van alle punten te bekijken en we voelden ons nietig in deze grootse omgeving. Hierna zijn we via Quatzsite in Arizona naar het strand van Malibu gereden. Na zoveel natuurschoon waren we er aan toe om wat te rusten en om op een andere manier de toerist uit te hangen. Dat laatste deden we door een auto te huren waarin we naar Hollywood reden waar we ons een dag rond hebben laten rijden. Vandaag, donderdag hebben we de camper ingeleverd en wachten we in een hotel tot we vannacht doorreizen naar Panama.
Ongetwijfeld zal straks de vraag komen wat we het mooiste gedeelte van onze wereldreis vonden. Het antwoord zal moeilijk zijn maar de rondreis in Amerika zal in de top meedingen!

We are ready to leave the US for Panama. From Zion NP we drove to the Grand Canyon and we must admit that this in one of the greatest wonders of nature of the world.
Overwhelmed we set course to the coast and arrived in Malibu last Monday where we stayed three nights. Of course we have rented a car for visiting Hollywood but we did not notice any celebrities, probably they were on a holiday to Bonaire.

YOSEMITE, DEATH VALLEY, LAS VEGAS EN ZION NP

Onze reis in beeld

Sinds ons laatste bericht, dat we nog maar een paar dagen geleden plaatsten, hebben we weer heel veel meegemaakt.

De tocht door het Yosemite Park was mooi, vooral “El Capitan” een monoliet van meer dan duizend meter hoog maakte ons stil en klein. Het Oostelijk deel van het park ligt nogal hoog en tot onze verbazing reden we bij de uitgang door verse sneeuw! Na de nacht in Lee Vining te hebben doorgebracht reden we naar Furnace Creek in het midden van het Death Valley NP.

Dat was een verschil, ’s morgens waren we op twee duizend meter hoogte met vorst wakker geworden en ’s middags stonden we zestig meter beneden de zeespiegel bij een temperatuur van meer dan dertig graden in een onherbergzaam woestijngebied. De rit door Death Valley zal ons altijd bij blijven, de omgeving maakte een grote indruk op ons en soms waren we sprakeloos over hetgeen we zagen. We waren er op de goede tijd van het jaar want in de zomermaanden wordt het afgeraden om door de vallei te rijden want de temperatuur kan er dan boven de 55 graden Celcius stijgen; het gebied heeft niet voor niets die onheilspellende naam! De enige bewoners zijn ratelslangen, hagedissen, schorpioenen, muizen en ratten maar ook de coyote en de roadrunner. De laatste twee kwamen ons bezoeken toen we in Furnace Creek overnachtten.

Las Vegas was na deze indrukwekkende dagen eigenlijk een tegenvaller. Goed, we zijn er geweest en hebben de mega hotels met hun casino’s gezien en we hebben de beroemde Strip bij dag en avond op en neer gelopen en gereden. Het duurde een dag te lang en ook nu zeiden we tegen elkaar, dat de grote stad niets meer voor ons is. Bonaire heeft ons in “natuur mensen” veranderd! Dat wisten we zeker nadat we de woestijn van Nevada uit waren en we het prachtige gebied van Utah inreden met zijn rode zandstenen kliffen, tafelbergen en pilaren.
We zijn twee nachten in het ongelooflijk mooie Zion NP gebleven en moeten het morgen met spijt verlaten om naar de Grand Canyon te rijden. Bestaat er eigenlijk iets dat mooier is dan mooi? Waarschijnlijk niet, maar in Zion vielen we van de ene verbazing in de andere! Een aanrader voor iedereen die zich door de natuur wil laten verrassen.

We have visited three national parks and Las Vegas during the last six days. “El Capitan” in Yosemite NP was very impressive but we were overwhelmed by the ominous and spooky Death Valley where we stayed overnight in Furnace Creek. We should have known that we would not like Las Vegas but at least we can say that we have been there one day and two nights without gambling! At this moment we are in Zion NP where we have arrived yesterday.

Today we have visited the Zion Canyon and we know now that some things can be more beautiful than beautiful! Tomorrow, 26th we will continue our trip to the Grand Canyon.

DE EERSTE DAGEN IN DE USA – WE HAVE ARRIVED IN THE USA

Onze reis van Vanuatu via Fiji naar Los Angeles was lang, maar we zijn al zulke reisdieren dat we het gelaten ondergaan en ook zo’n dag als onderdeel van de vakantie zijn gaan beschouwen. Precies 24 uur na ons vertrek uit het hotel in Vanuatu op zondagmorgen, stapten we de Comfort Inn & Suites in LA binnen, de klok wees toen vier uur ’s middags aan op dezelfde zondag. We zijn die avond toch maar gezellig uit eten gegaan!
Maandagmiddag konden we ons motorhome ophalen, 25 ft lang ( 7,5 meter) en 10 ft (3 meter) breed waardoor we twee keer zoveel ruimte hadden als in Nieuw Zeeland. Toen we de 30 voeter zagen vonden we dat we die eigenlijk hadden moeten nemen maar zo blijft er altijd wat te wensen over.
Eer we goed en wel onderweg waren was het al vier uur en konden we die dag niet erg ver van LA komen, het rijden en manoeuvreren viel niet tegen, zelfs niet toen we tijdens de spits langs het centrum van LA reden. Ons eerste doel was het Sequoia National Park dat we na twee dagen bereikten. Hier zagen we de reusachtige, 100 meter hoge en eeuwenoude (tot 2500 jaar) bomen. Omdat het herfst was en veel andere bomen en struiken hun pyjama hadden aangetrokken voordat ze hun bladeren lieten vallen, was alles nog mooier en indrukwekkender. Omdat we overal stopten, schoten we niet erg op en deden we er weer twee dagen over om op onze tweede bestemming te komen, namelijk bij de ingang van het Yosemite National Park. Omdat het in Oakhurst zonnig en warm was, zijn we daar twee nachten gebleven. We hadden draadloze internet verbinding vanuit de camper en we namen er de tijd voor om veel te bellen en de kranten te lezen. Omdat we eigenlijk nog geen route hadden uitgestippeld, kwam deze op papier en weten we nu dat we nog 1500 mijl voor de boeg hebben en we dat in zeven stappen gaan doen.

We have survived our 24 hours long voyage to LA and are touring a motor home on a trip along the roads of California, Nevada, Utah, and Arizona. After visiting the Sequoia National Park we have arrived in Oakhurst, Ca. near the gate of Yosemite National Park . From here we expect to circle the next eleven days to LA in seven steps. We will keep you informed.