Het Chinese deel van onze reis is (veel te snel) voorbij gegaan en we zijn op woensdag 29 augustus in Maleisië aangekomen. Nadat we zondag van Tibet terug vlogen naar Beijing, hebben we natuurlijk nog twee dagen de toerist uitgehangen.Toen we in Beijing door een prachtig “shopping center”slenterden, liepen we, omdat we toch op de culturele toer waren, een kunst expositie binnen. De schilder had naast Westerse schilderijen ook traditionele Chinese schilderwerken waaronder diverse “Lente-Zomer-Herfst-Winter” voorstellingen. Hij vertelde dat ieder schilderij een levensfase voorstelde, de winter bijvoorbeeld was de fase boven de zestig. Het viel ons op dat hij die alléén maar in zwart, wit en grijs had geschilderd. Op onze vraag waarom dat was, antwoordde hij dat in die fase de kleuren verdwijnen, zowel in de natuur als in het leven. Nou wij zijn inmiddels de zestig gepasseerd maar we hebben nog genoeg kleur in ons leven, gelukkig gaat zijn visie dus niet voor ons op! Hij wild ons nog iets van zijn werk aansmeren maar daar hebben we ons niet toe laten verleiden.
Met Miao, onze gids van vorige week zijn we naar twee grote Boeddhistische kloosters/tempels geweest, de Jietal Si en de Tanzhe Si, beide op een kleine veertig kilometer buiten Beijing. Margreth had van het bestaan van deze tempels gelezen en het bleek dat ze lang niet zo druk werden bezocht als de andere waar we zijn geweest en we hadden alle tijd en ruimte om nog een heel interessante dag te hebben. Dus toch nog een staartje cultuur voordat we een ander deel van Azië gaan bezoeken. 
On Wednesday 29 Augustus we have arrived in Kuala Lumpur, Malaysia. The days in China and Tibet really went too fast and there is a lot more to see, a reason to come back once more!
After coming back to Beijing we spent three more nights in and around that enormous city. We have visited two temples well outside of Beijing, places not found by tourists yet.
