Op maandagavond 20 augustus vertrokken we ’s avonds om half tien met de trein vanuit Beijing voor een 48 uur lange treinreis naar Lhasa, de hoofdstad van Tibet. De vierpersoonscoupé was comfortabel maar wat klein, waarschijnlijk niet berekend op grotere westerlingen. Onze reisgenoten waren een zwijgzame Chinese man en de Nederlandse (hoe groot kan het toeval zijn?) Hans Koole uit Haarlem die op zijn eentje China en Tibet bezocht.
Een uur na vertrek klom iedereen zijn bed in, het slapen ging wonder boven wonder tamelijk goed maar om half zes zaten Margreth en ik al gezellig op de gang op een klapstoeltje te ontbijten en naar het voorbij schuivende China te kijken. We reden nog door bewoond gebied en passeerden dorpen en steden maar vooral veel tunnels. Bij de eerste stop stapte onze Chinese medereiziger uit en hadden we voor de rest van de reis de coupé voor ons drieën wat in verband met het opbergen van bagage wel gemakkelijk was. Hans bleek een aangename reisgezel te zijn. We hebben in de restauratie gegeten maar dat was niet zo’n succes, heel sober en niet erg smakelijk. Het landschap werd heuvelachtig en tegen de avond merkten we dat we echt gingen stijgen.
Een uur na vertrek klom iedereen zijn bed in, het slapen ging wonder boven wonder tamelijk goed maar om half zes zaten Margreth en ik al gezellig op de gang op een klapstoeltje te ontbijten en naar het voorbij schuivende China te kijken. We reden nog door bewoond gebied en passeerden dorpen en steden maar vooral veel tunnels. Bij de eerste stop stapte onze Chinese medereiziger uit en hadden we voor de rest van de reis de coupé voor ons drieën wat in verband met het opbergen van bagage wel gemakkelijk was. Hans bleek een aangename reisgezel te zijn. We hebben in de restauratie gegeten maar dat was niet zo’n succes, heel sober en niet erg smakelijk. Het landschap werd heuvelachtig en tegen de avond merkten we dat we echt gingen stijgen.
De volgende morgen bleek dat we door de Gobi woestijn reden, heel veel militaire kampen met in lange jassen gestoken soldaten waaruit we concludeerden dat het buiten niet al te warm was. Inmiddels was de zuurstofvoorziening in de trein gaan blazen zodat we geen last hadden van de ijle lucht. Volgens de informatie lag het hoogste punt dat we passeerden op 5800 meter maar de gemiddelde hoogte was ongeveer 4500 meter. We zagen veel wild, grote kuddes antilopen, vossen, wilde ezels, yaks en kraanvogels. Kortom genoeg om ons niet te vervelen. De meegebrachte boeken en puzzels werden dan ook nauwelijks aangeraakt. Ook de tv schermen die in elk bed waren aangebracht werden niet bekeken. Tegen de middag veranderde het landschap. Op de achtergrond verschenen de besneeuwde pieken van de Himalaya, gletsjers en was er veel smeltwater waardoor het overal groen was; de Tibetaanse Hoogvlakte. 
Zo nu en dan leek het alsof we door een moeras reden. De trein rijdt over een dijk die op de eeuwig bevroren vlakte ligt, nu maar hopen dat de opwarming niet al te snel gaat!
Precies op tijd reden we Lhasa binnen en werden we weer netjes opgewacht door twee vriendelijke afhaalchinezen die ons om als welkom een shawl aanboden en ons in het Yak Hotel afleverden.
Vooral Margreth heeft erg naar deze reis uitgekeken en we mogen uit de grond van ons hart zeggen dat we blij zijn om dit meegemaakt te hebben. Vol verwachting kijken we uit naar de komende dagen.
Doordat we een erg langzame verbinding hebben komen alle foto's later,
Precies op tijd reden we Lhasa binnen en werden we weer netjes opgewacht door twee vriendelijke afhaalchinezen die ons om als welkom een shawl aanboden en ons in het Yak Hotel afleverden.
Vooral Margreth heeft erg naar deze reis uitgekeken en we mogen uit de grond van ons hart zeggen dat we blij zijn om dit meegemaakt te hebben. Vol verwachting kijken we uit naar de komende dagen.
Doordat we een erg langzame verbinding hebben komen alle foto's later,Friends, we have finished our 48 hours trip by train to Tibet. It was a great experience and not boring at all. The compartment for four persons was small but comfortable, every bunk had it own tv-screen with six channels Chinese films! The scenery was fantastic, travelling on a height of 4500 metres (5800 metres maximum) through the Gobi Dessert and the Tibetan Plain. The train has an system that blows an mixture of 21% O and 79% N into the cabin. The journey went too fast and we arrived in Lhasa on Wednesday evening exactly on time.
Other pictures will come later when we will have a fast connection.
