
Donderdagmorgen om tien uur landden we in Auckland en zonder problemen waren we om 12 uur in ons hotel waar we nog wat verder konden slapen. We hebben de reis over het algemeen perfect geregeld, soms wel eens meer dan perfect want toen we op vrijdag de verhuurder van de camper belden om te zeggen dat we hem de volgende dag zouden ophalen, kregen we als antwoord dat hij al voor ons klaar stond omdat we hem vanaf vrijdag hadden gehuurd. Daar we het hotel óók vooruit betaald hadden, besloten we daar de nacht door te brengen

De camper heeft alles wat er in moest zitten maar hij is wel erg compact. Achteraf hadden we beter een vierpersoons kunnen nemen maar dat weten we dan voor de USA. De wegen zijn niet te vergelijken met de States of Europa, smal, 2-baans maar wel veel rustiger. Het is onmogelijk om per dag grote afstanden af te leggen maar dat waren we niet van plan. Zaterdag middag waren we om 3 uur in Coromantes, een plaatsje op een schiereiland aan de kust van de Pacific, heel klein maar erg gezellig. Op zondag reden we ruim 200 km door de regen naar Rotorua, een stad aan een meer dat bekend staat om zijn Geisers en geneeskrachtige baden. De hele stad stonk naar de zwavel maar dat deerde niemand. We besloten hier een dag te blijven en gelukkig bleek die dag de zon weer te schijnen. Het is lente in Nieuw Zeeland, alles staat in bloei, overdag is het warm maar ’s nachts koelt het nog flink af, reden genoeg om maar wat dichter tegen elkaar aankruipen. Dinsdag hebben we 360 km gereden naar Levin, alweer door de regen waardoor we



Today it is our sixth day in New Zealand. While writing this, we are with hundreds of cows and sheep on the ferry between the North Island with the towns of Auckland and Wellington and the South Island where we will deliver our camper in Christchurch. After our arrival in Auckland we stayed two nights in a hotel, picked up the camper and drove some 900 kilometres to the South.


From to morrow we will drive in five days to Christchurch, where after we will meet our friends Truus and Ruurd or Tess and Rick as they are called now. When they left Bonaire ten years ago, we promised them that we would come to visit them in NZ.

2 opmerkingen:
Hallo Jan en Margreth,
Vanuit een guur en herfstig Nederland volgen wij jullie avonturen en kunnen niet anders concluderen dat jullie een "wereldreis" in de ruimste zin van het woord aan het maken zijn!!! Geniet met volle teugen, wij blijven jullie berichten lezen en hopen in april op Bonaire nog veel mondelinge reisverslagen van jullie te horen.
Veel liefs,
René en Marja
i`m your permanent reader now
Een reactie posten